Στείρωση: Τι είναι;

Στείρωση είναι η μόνιμη ή προσωρινή ανικανότητα γονιμοποίησης.

Πως γινεται;

Η προσωρινή στείρωση γίνεται με φάρμακα ή εμφυτεύματα και η μόνιμη γίνεται με ορχεκτομή (αφαίρεση των δύο όρχεων) ή σύνθλιψη των ορχικών αγγείων και του σπερματικού πόρου στα αρσενικά, και ωοθηκυστερεκτομή (αφαίρεση των ωοθηκών και της μήτρας) στα θηλυκά.

Πότε πρέπει να γίνει;

Στα αρσενικά ιδανικό θεωρείται το διάστημα μεταξύ 5-7 μηνών, αλλά μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία.
Στα θηλυκά ιδανικό θεωρείται το διάστημα μεταξύ του 1ου και 3ου οίστρου, αλλά μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία.

Είναι επικίνδυνη η επέμβαση της στείρωσης;

Όπως όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις δεν είναι 100% ασφαλής και υπάρχει ο κίνδυνος θνησιμότητας του ζώου, αν και πλέον είναι πολύ μικρος υπο την προϋποθεση οτι θα γινουν οι απαραιτητες προεγχειρητικές εξετασεις και θα διαπιστωθει η κλινικη εικονα του σκύλου.

Ποια είναι τα οφέλη της στείρωσης;

Γενικά

Αποφεύγεται ο υπερπληθυσμός των ζώων και η αύξηση των αδέσποτων, αν ο σκύλος κυκλοφορεί έξω.
Μειώνεται η πιθανότητα προσβολής από αφροδίσια νοσήματα και καρκίνο.

Αρσενικά

1. Αποτρέπεται η εμφάνιση νεοπλασιών των όρχεων.
2. Μειώνεται σε μεγάλο βαθμό η πιθανότητα εμφάνισης παθήσεων του προστάτη, οι οποίες είναι πολύ συχνές στους σκύλους, όπως η υπερπλασία και η προστατίτιδα.
3. Σε περίπτωση κρυψορχίας(παραμονή του ενός ή και των δύο όρχεων στην κοιλιακή κοιλότητα ή στον βουβωνικό πόρο) η στείρωση είναι απαραίτητη για την πρόληψη περεταίρω παθολογικών καταστάσεων.
4. Αποφεύγεται ανεπιθύμητη συμπεριφορά και γεγονότα : το κηνύγι του θηλυκού σταματάει και επομένως εμπλέκονται σε λιγότερους τσακωμούς. Η τάση για «μαρκάρισμα» με ούρα σχεδόν εξαφανίζεται. Ακόμη μειώνεται η κυριαρχική τους τάση και η επιθετική συμπεριφορά λόγω έλλειψης ορμονών (σ.σ. δεν συμφωνούν όλοι οι επιστήμονες με αυτό).

Θηλυκά

1. Προλαμβάνεται μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
2. Προλαμβάνεται μια πληθώρα νοσημάτων όπως: πυομήτρα, μόλυνση της μήτρας από παραμένων έμβρυο και πρόπτωση κόλπου.
3. Δεν στάζει αίμα κατα την περίοδο και δεν ακολουθούν το σκύλο υποψήφιοι αρσενικοί επιβήτορες.
4. Έχει παρατηρηθεί βελτίωση συμπεριφοράς και στα θηλυκά (αμφιλεγόμενη από μερικούς).

Ποιες είναι οι πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της στείρωσης;

Ακράτεια ούρων: μπορεί να συμβεί στα θηλυκά. Εμφανίζεται λίγα χρόνια μετά την επέμβαση αλλά θεραπεύεται.
Πόνος μετά την εγχείρηση, παροδικός.
Διαταραχή ανάπτυξης: έχει αναφερθεί αλλά σε πολύ χαμηλή συχνότητα.

Τι πρέπει να κάνω μετά;

Να ακολουθήσετε πιστά τις οδηγίες του γιατρού σας που συνήθως είναι να χορηγείτε την αντιβίωση και να κρατάτε τις χειρουργικές τομές καθαρές. Καλό θα ήταν να αποφύγετε και έντονη δραστηριότητα που μπορεί να τραυματίσει το σκύλο.

Μύθοι και αλήθειες για τη στείρωση

• Συνοδεύεται πάντα από πρόσληψη βάρους: Υπάρχει όντως μείωση στον μεταβολισμό του στειρωμένου ζώου, αλλά με την κατάλληλη προσαρμογή στην τροφή ή/και την άσκηση δεν είναι δεδομένη η πρόσληψη βάρους.
• Δημιουργεί προβλήματα αυτοπεποίθησης στα αρσενικά σκυλιά: Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Η μειωμένη ερωτική διάθεση λόγω έλλειψης ορμονών δημιουργεί αυτή την ανθρωποκεντρική εντύπωση.
• Τα θηλυκά είναι αναγκαίο να γεννήσουν τουλάχιστον μια φορά πριν στειρωθούν: Αυθαίρετη και επιστημονικά αβάσιμη άποψη.
• Η αναισθησία κατά την επέμβαση είναι πολύ επικίνδυνη: Εμπεριέχει έναν ελάχιστο κίνδυνο αλλά αμελητέο σε υγιή και καλά εξετασμένα σκυλιά.
• Οι στειρωμένοι σκύλοι δε μπορούν να ασκήσουν καλά τα εργασιακά τους καθήκοντα: Αυτή η άποψη βασίζεται στο ότι τα ένστικτα του σκύλου (για κηνύγι, φύλαξη, ποιμενικά καθήκοντα) έχουν ορμονική βάση. Οι ειδικοί συμπεριφοριολόγοι διαφωνούν και εδώ, με άλλους να πιστεύουν ότι τα ένστικα είναι έμφυτα σε κάθε φυλή από την επιλεκτική αναπαραγωγή αιώνων, και άλλους να πιστεύουν ότι είναι θέμα ορμονών. Καταλήγουν πάντως στο ότι η διαφορά είναι μικρή.

Στείρωση και παρέμβαση στη φύση

Είναι όντως παρέμβαση στη φύση του ζώου μιας και κανένα ελεύθερο θηλαστικό δε θα βρισκόταν υπό φυσιολογικές συνθήκες στειρωμένο. Είναι όμως όλες οι παρεμβάσεις στη φύση κακές; Η στείρωση είναι μία παρέμβαση χωρίς κανένα ψυχολογικό κόστος για το ζώο, που στις περισσότερες περιπτώσεις μόνο οφέλη μπορεί να έχει. Η μείωση των αδέσποτων ζώων που πεινάνε, κρυώνουν και αργοπεθαίνουν, καθώς και η πρόληψη θανατηφόρων ή μη νοσημάτων φαίνεται να είναι πιο σημαντική από το αν επεμβαίνουμε στη φύση ή όχι. Αλλά αυτό εξαρτάται από τις φιλοσοφικές αντιλήψεις του καθενός… Η απόφαση δική σας.

dogsworld