Όταν η ώρα του τοκετού πλησιάζει αρχίζουν τα «δύσκολα»

Δεν υπάρχει τοκετός χωρίς αίμα και πόνο. 

Γι αυτό είναι καλό να αντιμετωπίσετε αυτά τα γεγονότα με ψυχραιμία. Όταν λοιπόν η ώρα του τοκετού πλησιάζει αρχίζει το ζωάκι και έχει σπασμούς αρχικά σε αραιά χρονικά διαστήματα και όσο περνάει η ώρα τόσο πιο συχνά. Ίσως παρατηρήσετε και μια ταχυπαλμία αλλά είναι φυσιολογικό. Λίγο πριν βγουν στη ζωή τα κουταβάκια η ανησυχία του ζώου αυξάνεται και μπορεί να αρχίσει να βγάζει κραβγούλες καθώς πονάει.  Μια μέρα πριν τον τοκετό η θερμοκρασία του ζώου πέφτει κατά έναν βαθμό. Οι μαστοί της σκυλίτσας σας είναι εμφανώς μεγαλύτεροι καθώς γεμίζουν με γάλα για τα κουταβάκια που πρόκειται να γεννηθούν.

Όσο η γέννα πλησιάζει η σκυλίτσα σας θα αρχίσει να εκκρίνει υγρά στην κολπική περιοχή τα οποία θα έχουν πρασινωπό χρώμα. Σε περίπτωση που τα υγρά αυτά δεν είναι πρασινωπά αλλά έχουν καφέ χρώμα και άσχημη μυρωδιά τότε θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον γιατρό άμεσα.

Εάν όλα πάνε καλά μέσα σε ένα τρίωρο θα πρέπει να γεννηθεί το πρώτο κουτάβι. Αν αυτό δε συμβεί επικοινωνήστε με τον γιατρό σας. Ο χρόνος που μεσολαβεί στην γέννηση των κουταβιών ποικίλει. Μπορεί να μεσολαβήσει ένα τέταρτο περίπου αλλά μπορεί και μία ώρα. Εξαρτάται από την σκυλίτσα σας.

Υπάρχουν τρεις τρόποι για να γεννηθεί ένα κουταβάκι.

Ο πρώτος είναι να εμφανιστεί το κεφάλι και μετά το υπόλοιπο σώμα.

Ο δεύτερος είναι να εμφανιστούν τα πίσω πόδια και η ουρά.

Ο τρίτος τρόπος είναι να βγει το κουτάβι με τον γλουτό του και με τα πίσω πόδια διπλωμένα κάτω από το σώμα του. Στην περίπτωση αυτή η σκυλίτσα αντιμετωπίσει δυσκολία στην γέννα και θα πρέπει να ενημερωθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα ο γιατρός που την παρακολουθεί.

Σε περίπτωση που συμβεί κάποιο απρόοπτο μπορείτε να συμμετέχετε κι εσείς μέχρι να σας καθοδηγήσει ο γιατρός ή μέχρι να φτάσει στο σπίτι σας.

Εάν για παράδειγμα το κουταβάκι έχει βγει μέχρι τη μέση, ενώ το υπόλοιπο σώμα φαίνεται να είναι σφηνωμένο στον κόλπο της μητέρας μπορείτε με μια καθαρή πετσέτα να αγκαλιάσετε το κουταβάκι και να το τραβήξετε προσεκτικά και απαλά προς τα έξω με μια ελαφριά κλίση προς τα κάτω.

Συμβαίνει μερικές φορές κάποιες μητέρες σκυλίτσες να μην καθαρίζουν τα κουτάβια τους μετά την γέννα. Το γεγονός αυτό θέτει σε κίνδυνο το νεογέννητα κουτάβια καθώς είναι τυλιγμένα με την εμβρυική μεμβράνη. Εάν λοιπόν αφού έρθουν στον κόσμο  παραμείνουν τυλιγμένα για ώρα θα πάθουν ασφυξία. Στην περίπτωση αυτή και αν η μητέρα δείξει απρόθυμη να τα ξετυλίξει εσείς βάλτε το κουταβάκι σε μια καθαρή πετσέτα και τραβήξτε τη μεμβράνη αμέσως με τα χέρια σας. Η μεμβράνη αποτελείται  από πολλά στρώματα, γι αυτό κι εσείς συνεχίστε να την τραβάτε, μέχρι να μην καλύπτει πλέον το κουταβάκι. Μια ποσότητα μεμβράνης θα συγκεντρωθεί γύρω από τον ομφάλιο λώρο. Εσείς δεν πρέπει σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να τραβήξετε τον ομφάλιο λώρο. Πάρτε μια κλωστή όσο πιο καθαρή μπορείτε να βρείτε και δέστε τον ομφάλιο λώρο 3 εκατοστά πάνω από την κοιλιά του κουταβιού. Στην συνέχεια κόψτε τον ομφάλιο λώρο μετά την κλωστή.

Εαν το κουταβάκι συνεχίζει να μην αναπνέει  αφήστε τον ομφάλιο λώρο και συνεχίστε να ασχολείστε με τον καθαρισμό του κουταβιού από τις μεμβράνες που το τυλίγουν. Σκουπίστε με πετσέτα τα υγρά από τα ρουθούνια και το στόμα του κουταβιού και τρίψτε το σώμα του με ζωηρές κινήσεις για να αρχίσει να αναπνέει. Αν υπάρχει βλέννα μέσα στο στόμα και τη μύτη, καθαρίστε όση περισσότερη μπορείτε με το δάκτυλό σας.

Αν το κουταβάκι παρόλα αυτά δεν μπορεί να αναπνεύσει, τοποθετήστε το στην παλάμη του χεριού σας, πάνω σε μια καθαρή πετσέτα, βάλτε το κεφάλι του ανάμεσα στον αντίχειρα και τα δάκτυλά σας, κρατήστε το υπόλοιπο σώμα με το άλλο σας χέρι, σηκώστε το κουταβάκι ψηλά, μέχρι το ύψος του κεφαλιού σας και κατεβάστε το σταθερά προς τα κάτω. Επαναλάβετε αρκετές φορές και τρίψτε το ξανά με την πετσέτα. Μόλις το κουταβάκι αρχίσει να κινείται και να κλαίει, σταματήστε.

Αφού ολοκληρωθεί με επιτυχία η διαδικασία καθαρισμού του κουταβιού και διαφύγει τον κίνδυνο ασφυξίας αφήστε το με την μητέρα του. Εκεί αρχίζει η δική της δουλειά να το φροντίσει και να το ταΐσει.